Kral, dondurucu bir kış mevsiminde nöbet tutan muhafıza sordu

Kral, dondurucu bir kış mevsiminde gece boyunca nöbet tutan bir muhafıza, umut dolu sözler verdi. Ancak ne yazık ki, kral verdiği sözde durmadı. Soğuk ve karanlık gecede, muhafızın umudu kayboldu ve sonuç olarak, asker hayatını kaybetti. Kralın bu ihaneti, bir sadakat örneği olan muhafızın ölümüne yol açtı, ve bu hüzünlü olay, sarayın duvarları arasında derin bir üzüntüye neden oldu. Üşümüyor musun muhafız dedi.

Kral ve Muhafız Hikayesi

Kral, dondurucu bir kış mevsiminde gecenin soğuğunda nöbet tutan bir muhafıza sordu:

-Üşümüyor musun? Muhafız;

-Ben alışığım kralım dedi.

Kral;
-Olsun sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim dedi ve gitti.Ancak bir süre sonra emri vermeyi unuttu…

Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini gördüler ama muhafız duvara bir şeyler karalamıştı.Duvarda şunlar yazıyordu :

“Kralım, soğuğa alışkındım, fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü!

Türlü vaatlerle, insanları bekleterek bir umuda bağlayarak kesinlikle imtihan etmeyin.Çünkü insan, bekletildikçe değişir. Beklettiğiniz kişi hakkınızda telafisi imkansız olumsuz düşüncelere girer.

Önce umudu öldürürsünüz.

Ardından sevgi, saygı, güven ölür…Dostluk ölür, muhabbet ölür!