Bağlarda İçten İçe Bizi Yiyen Hayatımızı Kendimize Zehir Ettiğimiz Durumlar: Kaybetme Korkusu ve Kuşkuyla Başa Çıkma Yolları

Düzgün ve hakikat insanı bulamamaktan şikayet ederken, bir durup içimize mi bakmalıyız sanki diye sorgulamak lazım. 

Dehşet, kuşku ve güvensizlik, insanın tüm hayatını şekillendiren; bizi her türlü akıl dışı komplo teorilerine sürükleyen; yeri geldiğinde koruduğu üzere, yeri geldiğinde hayatın akışını da değiştiren; vakit zaman dış dünyadan soyutlaştıran ve sonucunda bizi yapayalnız bırakabilen olgulardır. Bilhassa bağlantılarda hislerini daha ağır ve uçlarda yaşayan şahıslar bu dediğimizi çok yeterli anlayacaktır.

Lakin burada ilginizi ve kendinizi sorgularken, yalnızca sorunu kendinizde değil partnerinizde de aramalısınız. Şayet o sahiden negatif bir insansa, tüm sorumluluğu kendi üzerinize almanız da çok daha öbür sıkıntılara yol açar. Ne demiş William Gibson:

Daha da derine inmek gerekirse, evvelce yaşamış olduğunuz deneyimlerde daima kaybeden taraf olduğunuzu düşünmeniz de bu kaybetme korkusuna yol açar. Lakin insanın düşünme üslubu değişmediği ve hayatı ile kendisine daha müspet bakmayı öğrenmediği sürece bununla sonsuza kadar yaşamak zorunda kalır. Sonsuza kadar kaybetme korkusu da burada devreye giriyor. Kaybetmenin, yeni bir başlangıç olduğunu fark ederseniz, aslında her şeyin daha yeni başlıyor olduğunu ve böylelikle aslında her daim kazananın da siz olduğunuzu anlamış olursunuz.

Bu hisler, bir şeylerden uzaklaşarak kendinizi muhafaza iç güdünüz olabilir; lakin bünyeyi korkulan hislere karşı da en zayıf hale getiren hisler tekrar bunlardır. Bu hislere kendinizi ne kadar teslim ederseniz onlar da o kadar katlanarak büyürler. Daha da mutsuz olmaktan, olayların dışında kalmaktan, sırf sevgilinizi değil tüm sevdiklerinizi kaybetmekten daima korkar hale gelirsiniz.

Bilhassa ihaneti tatmış ya da yalancılara kanıp güvenmişseniz, hayatın size vurduğu bu silleyi kendinize bir ders çıkarmak yoluyla bertaraf etmeye çalışırsınız: Kimseye güvenmeyerek. 

Çok sevmiş olduğunuz insanlardan bile her an bir kusur beklemek, yanlış aramak, söylediği hiçbir şeye inanmamak uykularınızı kaçırır. Haliyle kendi içinizde önlemler almaya başlarsınız; sevginizi gizlersiniz, kaybetmemek için sahiplenmezsiniz de o kişiyi; kendinizi bırakmamak için daima olumsuz mazeretler bulursunuz; peşinden gitmek yerine, köşenizde nefretle sebepler ararsınız, hatta hislerinizi paylaşmaktan ve yaşamaktan bile korkar hale gelirsiniz… Fakat bunların hepsi aslında kendinize mazeretler bulmak değil midir?

Adrenalin yaşamayı ne kadar sevdiğinizi düşünün, en kolayından kışın kızakla kayarken aldığınız heyecanı; düşseniz kolunuz bacağınız kırılacak, tahminen canınız yanacak fakat uzun mühlet de bunu beklemişsiniz. Münasebet yaşamak da böyledir; çok keyifli bir süreçtir lakin neler olacağını bilemezsiniz! Bu riski almaya kıymet bir insan bulduysanız, endişelerinizin mutluluğunuzun önüne geçmesine müsaade vermemelisiniz. Bırakın her şey akışında kalsın. 

Ama ayrımı bu noktada yeterli yapmak çok kıymetli; bağ yaşadığınız kişi nitekim güvenilmez biri mi, yoksa bunların tamamı sizin kuruntunuz mu?

İnsan kaybedeceğini düşünmeye başladığı anda, karşısındakine kendi elini güçlendirecek, içindeki savunma sistemini harekete geçirecek sebepler aramaya başlar. Ve bunları bulursa yapacağı birinci şey denetime sahip olduğunu düşündüğünden yanlış ve olumsuz istikamette kararlar vermek olur. Partneri onu terk edeceğine, onun partnerini terk edecek olması ihtimali bile kişiyi keyifli eder ve onu kazanan kişiymiş üzere hissettirir. Güvensizlik ve şüphecilik hissinin doğurduğu sonuçların tüm olumsuz tesirlerinin temeli aslında kaybetme korkusudur.

Kendinizi itimada aldığınızı sanarken aslında tetikte yaşamak sizi daima çok yorar. Hatta kendinizi bir yoklarsanız, daima bununla yaşamaktan esasen çoktan yorulduğunuzu anlayacaksınız.

İnsanın ilerlemesine ve gelişim sürecine büyük bir katkı sunan tüm bu kabulleniş süreci, hakikaten hiç kolay değildir. Yalnızca bir anlığına durun ve kendi kendinize şu an hayatınızda âlâ giden her şeyi sayın; hatta bunların bir listesini çıkartın. Geçmişte yaşadığınız makûs deneyimlerden ise bir ders çıkarmalısınız elbette; ama onların geçmişte kaldığını, şu an hayatınızda olan insanın ''O'' olmadığını unutmayın.

İnsanı insan yapan kaygılarınız ve şu an nasıl davrandığınızdır. Kazanmak dünyanın en hoş hislerinden biriyse, kaybetmek ve başarısızlığı iliklerine kadar hissetmek de aslında başarılarınıza giden o yolun bir kesimidir.

Birine sonsuz inanç duymak ve asla yargılamamak hayatınızda istemeyeceğiniz sonuçlar doğurabilecek olsa da, çok güvensizlik ve kuşku de çok daha kötüsünü doğurur; bunu unutmayın…