Eski İnsanlar Nasıl Yaşıyordu? Kendilerini Nasıl Tedavi Ediyorlardı?

Eski İnsanlar Nasıl Yaşıyordu? Kendilerini Nasıl Tedavi Ediyorlardı? Dünya tarihinin en eski devri Taş Devridir. Bu devir kendi arasında 3 bölümde incelenir. Bunlardan ilki Eski Taş Devridir. Bu devre Kabataş ve Paleotik devirleri adı da verilmiştir. Bu dönem çok uzun sürmüştür. Ayrıca buzul çağı da bu dönemde yaşanmıştır. Eski Taş devrinde insanlar avcılık yaparak beslendikleri mağaralarda yaşadıkları yönündeki bilgilere araştırmalar neticesinde ulaşılmıştır. Eski çağlarla ilgili bilgilere genellikle mağaralar çizilen resimlerden ve kazı çalışmaları neticesinde bulunan kalıntılardan ulaşılır. Diğer bir taş devri dönemi Orta Taş Devridir. Bu devre Yontma Taş Devri ya da Mezolik devri de denilmektedir. Bu devirde taşlar yontulmuş ve çeşitli araç- gereçler elde edilmiştir. Buzullar erimeye başlamıştır. İnsanlar yaptıkları kesici aletlerle daha rahat avlanmaya başlamışlar ve avcılıkla beslenmişlerdir. Ateş de bu dönemde bulunmuştur. Ateşin bulunması insanlık tarihi için çok önemlidir. Özellikle vahşi hayvanları uzaklaştırmak, ısınmak ve kap yapmak için ateş çok önemli bir buluştur. Son Taş Devri Dönemi ise Yeni Taş Devridir. Bu devrin diğer adları da Cilalı Taş Devri ve Neolotiktir. İnsanlar için bu dönemde önemli gelişmeler olmuştur. İklim şartlarının iyileşmiştir. Tarım başlamıştır. Tarımın başlaması yerleşik hayatında başlamasını sağlamıştır. Hayvancılık yaparak yaşayanlar ise göçebe hayata devam etmişlerdir. Bazı hayvanlar evcilleştirilmiştir. İnsanlar kulübeler yapıp oralarda yaşamaya başlamışlardır. Daha sonra evler yapılmaya başlamıştır. Ölüler eskiden yaşam alanlarının yanına gömülürken bu dönemde yerleşim yerlerinden daha uzak yerlere gömülmeye başlamıştır. Taş devrine ait insan kemiklerine, lahitlere ulaşılmıştır.

Cilalı Taş Devrinde insanlar topluluk oluşturmaya başlamıştır. Üretim başlamış, topraktan yapılan kapların ateşte pişirilmesiyle de seramik sanatı başlamıştır. Değiş tokuş usulü ticaret başlamış ve yine bu dönemde dokumacılık da gelişmiştir.
Taş Devrinde Beslenme: Çeşitli otlar, yabani meyveler ve hayvanları avlayarak beslenirlerdi. Zamanla kap yaparak hem su taşımayı hem de yiyecek taşımayı öğrendiler. Hayvanları yakalamak ilk zamanlar çok zordu ama zamanla ok ve yay yapıldı. Balıklar ise elle tutuluyordu.

İlk insanların çok yüksek rakımlarda yaşadığına dair izler bulundu

Bilim insanları, Denisovan olarak adlandırılan, çok eski çağlarda yaşayan insan türünün Tibet’in en yüksek kesimlerinde yaşadığına dair kanıt buldu.

Daha önce ulaşılan bilgilere göre, bu kadar zorlu iklim koşullarında yaşama kabiliyeti sadece insan türünde, Homo Sapien’de vardı.

İlk insanların Denisovan adlı türünden bugünlere aktarılan bir gen sayesinde, on binlerce yıl sonra insanlar hâlâ yüksek rakımlı bölgelerde hayatta kalabiliyor.

Nature isimli dergide yayımlanan araştırmaya göre, Denisovanlar, insanlar tüm dünyaya yayılmadan önce Asya’nın yüksek bölgelerinde yaşayan gizemli bir insan türü. Yakın zamana kadar Sibirya’daki Denisova Mağarası’nda bulunan tek iz, bir kemik ve diş parçasıydı.

Tibet Paltosu’ndaki Denisovanlar için ise “Burası bir plato ve belli ki insanların sadece belli zamanlarda gitmesi değil hep orada yaşaması için yeterli kaynaklara sahip.” diyor. Kendilerini nasıl tedavi ediyorlardı?

Makalenin diğer yazarı, Danimarka’daki Kopenhag Üniversitesi’nden Frido Walker, çene kemiğinde bir DNA türü bulunamadığını ancak azıdişindeki proteinlerin, Denisova Mağarası’ndaki Denisovanlarla akrabalık bağı olan bir türe ait olduğunun ortaya çıktığını söyledi.

Denisova Mağarası’nda bulunan kalıntılarda, çok yüksek rakımlardaki oksijen eksikliğine duyarlı bir gen keşfedilmişti. Ancak mağara sadece 700 metre yüksekliğinde olduğu için bu genle ilgili belirsizlik, bu son bilgiler ortaya çıkana kadar sürüyordu.

Tarih öncesi insanlar kendilerini nasıl tedavi ediyordu?

Alexander Fleming’in 1928 yılında penisilini keşfetmesinden uzun zaman önce, insanlar enfeksiyonla mücadele etmek için antibiyotik kullanıyorlardı.

1800’lü yılların sonlarında, Fransız doktor Ernest Duchesne, eyerlerde büyüyen küfü kullanarak yaraları iyileştirilen sağlıklı Arap çocuklarıyla karşılaştı. Duchesne, kullanılan mantardan bir örnek aldı, onu ‘Penicillium’ (penisilin) diye adlandırdı ve tifo bulaşmış deneklerini tedavi etmek amacıyla kullandı. Daha öncesinde, Roma, Mısır ve Çin de dahil olmak üzere, eski uygarlıklardan günümüze kalan metinler, hastalıklı cilt üstüne sürülen küflü ekmeğin iyileştirici güçlerini aktarıyordu.

DİĞER HAYVANLAR DA KENDİLERİNİ TEDAVİ EDİYORLAR

Erken dönem insan soyunun doğal maddeler kullandığını düşünmemizin nedenlerinden biri, tırtıllardan koyunlara dek birçok türde belgelenmiş olan davranışlar. Bir parazitten ya da başka bir sağlık sorunundan etkilenen hayvanlar, kasıtlı biçimde tıbbi özelliğe sahip ancak besin değeri çok az olan veya hiç olmayan maddeler tüketirler. Sağlıklı bireylerce bu maddelerden kaçınılması gerekebilir; zira aşırı derecede zararlı olabilirler. Buna karşın, küçük dozlarda alındıklarında hastalıkları yok eder veya oluşumlarını engellerler.

İÇERİĞİNİ BİLMEK GEREKMİYOR

En yakın yaşayan akrabalarımız olan şempanzelerin de kendi kendilerine ilaç kullandığı biliniyor. Orta Afrika’daki doğal ortamlarında bağırsak parazitleri bulaşan şempanzeler, dikenli tüylerle kaplı yapraklar yutuyorlar. Yapraklar şempanzenin sindirim sisteminden geçerken pürüzlü yüzey parazit solucanları yakalar ve bir sonraki dışkılama vasıtasıyla vücuttan dışarı atar.

Hasta maymunlar, tıbbi özellikleriyle tanınan papatya ailesinin bir üyesi olan Vernonia Amygdalina’nın acı ve süngerimsi iç gövdesini de yerler. Bilim insanları, Vernonia Amygdalina’nın özünde ‘seskiterpen laktonlar’, ‘stigmastan tipi steroid glukozitler’ ve ‘aglikonlar’ da dahil olmak üzere, birçok iyileştirici molekül tespit ettiler. Bu moleküllerin ne olduğunu bilmesek bile önemli olan şey, şempanzelerin vücudunda bulunmaması. Hayvanlar, tedavi sürecinin temelinde yatan biyokimyayı anlamak zorunda değiller. Hastalandıklarında, doğuştan gelen bilgi, kişisel deneyim ya da taklit etme sayesinde bu maddeleri almaları gerektiğini bilirler.

İnsan dışındaki hayvanların doğal ilaçlar kullandığı gerçeği, bunları keşfetmek için karmaşık bir teknoloji ya da yüksek düzeyde bir bilinç gerekmediği anlamına geliyor. Muhtemelen bu davranışlar, bilim insanlarının ve hatta Homo Sapiens türünün ortaya çıkmasından uzun zaman önce, insan soyunun bilgi dağarcığının bir parçasını oluşturuyordu.

SİZİN İÇİN: İnsan Evrimi ve Evrimin Zaman Çizelgesi, İnsanlar Nasıl Evrimler Geçirdi?

TAŞ DEVRİ TIBBI

Araştırmacılar, çoğu insanın yaptığı üzere, ilk insanların kendi kendine ilaç aldığını varsaymalarının yanında, arkeolojik kazı alanlarında korunmuş halde doğal ilaçlar buldular. Maddelerin iyileştirme amacıyla sınırlı miktarda verilip verilmediğini bilemememize karşın, insan fosilleri ve eserleriyle birlikte bolca bulunması, durumun böyle olduğunu gösteriyor.

Arkeolog Karen Hardy, 2019 yılında Evrimsel Antropoloji dergisinde yayınladığı bir makalede, Yakın Doğu’daki yedi arkeolojik kazı alanından elde edilen ve yaklaşık 8 bin ilâ 790 bin yıl öncesine tarihlenen bitki türlerini inceledi. Bu dönem boyunca, bölge Homo Sapiens, Neandertaller ve daha önceki insan soyları tarafından işgal edilmişti. Tanımlanan 212 bitki türünün yaklaşık yüzde 60’ı tıbbi ve yenilebilir nitelikteydi; dolayısıyla, yiyecek, ilaç ya da her ikisi için birden kullanılmış olabilirlerdi. Bitkilerin yüzde 15’i yenilebilir değildi ama küçük dozlarda kullanılınca iyileştirici özelliklere sahip olabilirdi.

Eski İnsanlar Nasıl Yaşıyordu, Kendilerini Nasıl Tedavi Ediyorlardı, ilk insanların yaşamı, taş devri nasıldı, taş devrinde insanlar nasıl yaşıyordu, ilk insanlar kimdir, ilk insanlardan sonra evrim nasıl gerçekleşti, ilk insanlar dnası nasıldı, insanların evrimi kaç aşamalı oldu, insanlar eskiden ne ile besleniyolardı, ilk insan dönemleri nelerdir, insanların barınakları nerelerdi, insanlar tıbbi gelişimde nasıl ilerlediler, eski hastalıklar nelerdir, ilk insan hastalıklarında neler var