Dünyanın Dört Bir Yanından Farklı Ebeveynlik Usulleri: Amerikalılar Muvaffakiyet Saplantılı, Fransızlar Özgürlükçü, İsveçliler Demokratik

Her şeyden evvel çocuklarını dinleyen ve onlarla konuşan Fransızlar, bebeklerini dünyadan habersiz yetiştirmiyor; onların öğrenebilen ve hissettiklerini anlatabilen gerçekçi varlıklar olduklarını düşünüyorlar.

Bebekleri doğduktan sonra bir yıl fiyatlı müsaade hakkına sahip olan Norveçliler, en soğuk kış günlerde bile çocuklarını dışarı çıkarıyorlar, bilhassa pusette uyumalarını sağlıyorlar.

Bağımsızlık hissini geliştirmeye odaklanan Japonlar, çocuklarının yalnız başına metroya binmelerine ya da kalabalık caddelerde yürümelerine müsaade veriyorlar.

Çocuk haklarını ön planda tutan İsveçliler, çocukları istedikleri takdirde birlikte uyuyorlar.

Bebeklerini kucaklarından indirmeyen ve fizikî olarak daima bağlantı halinde olan Koreliler, ikinci aydan itibaren bebeklerine İngilizce öğretmeye çalışıyorlar.

Muvaffakiyete saplantısı olan Amerikalılar, çocuklarının potansiyelini azamiye çıkarabilmek için çok fazla baskı uyguluyorlar.

Çocuklarını zorlamamayı tercih eden Hollandalılar, nizamlı uyku ve yemeği ön planda tutuyorlar.

Çocuklarıyla daha fazla vakit geçirmek isteyen İspanyollar, onları tüm dünyadaki kanının tersine geç yatırıyorlar.

Avrupa kültürünün tesirinde ağır olarak kalan Arjantinliler, çocuklarıyla birlikte yemeğe oturmaya ve bir arada yemek yemeye çok değer veriyorlar.

Farklı öğrenme metotları deneyen Vietnamlılar, çocuklarına tuvalet eğitimini ıslık sesiyle veriyorlar.

Bebeklerine “Patron sensin” bildirisini vermeyi istemeyen Kenyalılar, onların mızıldanmalarına aldırmıyorlar ve bu anlarda göz teması kurmaktan kaçınıyorlar.