Selam sevgili okurlarım.Bugün sizlere yıllar önce yaşadığım bir aşk hikayem'den bahsedeceğim.Cümlelerime çok sevdiğim müzisyen/şair Koray AVCI'nın şiiriyle girmek istiyorum.

"Her yazdığımı sana dinletirdim,
Bilmezdim ben nerde ne koyulacak. 
Virgülle noktayı hep sevgili zannederdi, 
Biri kaybolurken öteki yok olacak ..."

Bir akşam bir organizasyona davet edildim.Oynadık eğlendik,gece bitti yakınlar olarak biz kaldık.Organizasyona davet eden arkadışımın çok yakın bir arkadaşı vardı onunla birlikte.Sohbet falan derken baya geç olmuştu saat.Sonrasında sosyal medya üzerinden takipleştik.O sıralar canı sıkkındı belli ki kafasını dağıtmak istiyordu,bende lunapark'a gitmeyi teklif ettim.

Buluştuk lunapark'a gittik,birsürü oyun aletlerine bindik,bağırdık ,güldük...Hatta o kadar farkında bile değildik eğlenceden ne yaptığımızın.Kollarımdan kan akmaya başlamıştı,eğlenirken refleks olarak kolumu sıkıyordu.Canın saolsun dedim...

Tabi normal arkadaşız bu sırada da.Gel zaman git zaman sürekli görüşmeye başladık,yemeğe gittik,evlerin ziline basıp kaçtık,arabaların alarmlarını öttürüp kaçtık,sabahlara kadar gezmeye başlamıştık sahillerde ...

Zamanla anlamıştık bizden arkadaş olmaz diye ve adını koymak istedik,sevgili olduk.Daha güzel vakitler geçirmek için uğraştık.Çılgınlık ikinci adımız olmuştu.

Evet arkadaşlar bizim bir hedefimiz vardı onun istediği bir meslek benim hayalini kurduğum bir meslek.Ve bu doğrultuda kurulan hayaller vardı.

Bazı kurallar koymuştuk,ama zamanla onlara uymamaya başladık.Tartışmalarımız artmıştı.Ama seviyorduk birbirimizi...

Taki her şey bir anda yok olana kadar.Bütün emekler, verilen sözler ve kurulan büyük hayaller...

Aslında normal iki insan gibi ayrılsaydık belki farklı olurdu ona sevgim hala devam edebilirdi.Ayrılırken bana kullandıgı söz tam olarak şuydu"biz sadece oyun oynadık"

Bu sözden sonra hiçbirşey diyemedim,diyemezdim.Yıkılmıştım,ağlıyordum ya , kaza geçirmenin eşiğinden defalarca döndüm...Beni bu denli yıkan beni bırakması değil sevdiğini aşık oldugunu söyleyip bir "oyundu"demesiydi...

Acı son napalım dedim kaderimizde yokmuş,nasip değilmiş dedim.He unuttum mu belki haftalar aldı , unuttum diyorsun beraber oturduğunuz bankın ordan geçiyosun,kahve içtiğin masaya denk gelip oturuyorsun.Ha bir anda silip atmak ne biyim aklından çıkaramazsın hadi çıkardın kalbinden çıkaramazsın hadi ordan da çıkardın eli eline bir kere değdiyse bile eline her baktığında avuç içinde onun ellerini görürsün...

Şuan napar bilmem yıllar geçmiş yolda görsem umursamam bile ama bende bıraktıgı bir şey var ;

O zamandan sonra aşık olma yetimi kaybettim.! !

https://www.instagram.com/?hl=tr

https://ertanhaber.com/2020/05/16/gidene-mi-zor-kalana-mi/

(Bir önce ki yazımı okumak için link hemen yukarıda)