Ofansif mizah nedir, ne demek ve ne anlama geliyor, ofansif mizah örnekleri nelerdir? Daha önceki yazılarımızda çeşitli konu başlıklarından, tartışılan meselelerden söz etmiştik. Bu yazımızda ise kısaca ”ofansif mizah” konusundan söz edeceğiz.
Ofansif Mizah Nedir?
İng. Offensive Humor
Özellikle toplumun bir kesimini hedef alan ve belirli bir toplulukta rahatsızlık yaratacak mizah içeren bir türdür. Bu türde yapılan mizahta değer, etik, hassas noktalar ve diğer unsurlar göz ardı edilir. Örneğin cinsiyetçi, ırkçı, din karşıtı bazı espri türleri buna örnek olarak gösterilebilir.
Son zamanlardan özellikle sosyal medya kullanımının artış göstermesi ile ofansif mizah anlayışında ve kavramında da önemli genişlemeler oldu. Toplumun bir kesiminin saygı duyduğu veya kutsal olarak kabul ettiği baz değer ve inançlarla ilgili skandal denilecek paylaşımlar günümüzde ziyadesiyle var.
Öte yandan mizahın güldüren aynı zamanda düşündüren yanı da ofansif mizah ile tamamen gözardı edilerek aslında kolay olana yani alay edilmeye açık bazı değerler üzerinden mizah üretme çabası söz konusu. Örneğin ırkçı paylaşımlar, ofansif mizah türüne en iyi örnekleri teşkil etmektedir.
Toplumda belirli bir nüfus ve nüfuza sahip olan etnik bir unsur hakkında mizah üretim son zamanlarda çığırından çıkmış durumda. Bu mizah anlayışının ülkemizde yaygınlaşması ise yukarıda da değindiğimiz gibi sosyal medyanın yükselişe geçmesi ile hemen hemen aynı dönemlere denk gelmektedir.
Mizah mizahtır anlayışı, ofansif mizahı da bir noktada meşru hale getiriyor. Özellikle bazı kişilerin savunma olarak sadece mizah, gülün geçin demeçleri ise tatminkar olmayabiliyor. Nitekim bir şehit cenazesine ilişkin yapılan mizahi bir paylaşım soluğu karakolda almanıza sebep olacaktır.
Mizah mıdır değil midir siz karar verin. Örneğin geçtiğimiz yıllarda Avustralya’da bir camiye terörist bir saldırı düzenlenmiş ve Ekşi Sözlük yazarlarından biri de ”keşke buraya da gelse” şeklinde bir yorum yapılmıştı. Ve söz konusu yazar, soluğu karakolda almış, her yere afişe olmuş ve büyük bir lince uğramıştı.
Sonucuna bakarsak eğer Tanıl Bora’ya da hak verecek olursak ”linç geri kalmışlığın ifadesidir” ancak mizah derecede meşru ve tolere edilebilir? Ya da ülke olarak mizahın bu türüne ne kadar hazırız?