Macron ateşle oynuyor! Dua etmek de yasak

Yazıda, tüzüğün içeriğine dair bilgiler paylaşılırken, imamların görüşlerine de yer verildi. Karakaya, bu biçimde Müslümanların ülkede önemli halde baskı altına alınacağını belirtti.

Tüzüğe nazaran; “Camilerin dış ülkelerden finansmanı kesilecek, tüzüğe uymayan imamlar misyondan alınacak, Müslümanlar siyasi manada bir tek söz dahi edemeyecek, hükümet neyi emrederse harfiyen yerine getirecek, mescitlerde Filistin, Keşmir, Arakanlılar, Uygur Türkleri üzere zulüm görenlere dua etmek bile ‘dış müdahale’ kabul edilecek.”

“Tüzüğün yeni versiyonunda, birincisine nazaran çok büyük tartışmalara neden olan “Devlet İslamofobi” sözünü kaldırıp yerine “devlet ırkçılığı” yazılmış. Fakat söz oyunu yapılsa da metnin mantığında hiçbir değişiklik yok. Böylelikle değişen metin şu biçimi almış: “Tüm kalbimizle yine onaylıyoruz ki kelamda “devlet ırkçılığı” suçlaması Fransa’da hiçbir gerçeği yansıtmıyor.” Yani açık açık bugün ya da ilerideki hükümetlerin alacağı kararlar eleştirilemeyecek. Bu kararlar da haşa “Allah yok Cumhuriyet var” diye mescitlerin kapısına asacak olsanız bile! Bu türlü bir cümleyi Kuzey Kore’de bile dayatamazlar fakat Fransa’da imamlar eli ile yapıyorlar.”

Kimi imamlar, tüzüğün hükümet tarafından şuurlu bir biçimde ağır kurallar içerdiğini ve böylelikle kimi federasyonların kabul etmeyeceğini varsayarak onları dışlamak için fırsat kollayacağını savunuyor.

İşte Karakaya’nın yazısından öbür ayrıntılar şu formda;

“Bu köşede daima Fransa’da olan bitenleri yazıyorum. Gün geçtikçe kaideler Müslümanların aleyhine ağırlaşıyor, Fransa’nın öncülüğünü yaptığı bu akım karşısında demokratik güçler direnmez ise bütün Avrupa’da Müslümanlara karşı insanlık cürmü işlenecek.

Sizlere daha evvel bahsettiğim “İslamcı ayrılıkçılığa karşı yasanın” bir kesimi olan İmamlar Tüzüğünün taslağı basına sızdı. Tüzüğü okuyunca insan sahiden hayretler içinde kalıyor.

Macron tarafından istenen ve Müslümanlar kurulu CFCM’nin gizlice yazdığı kontratın, hükümet isteklerine harfiyen uyması genel olarak imamlarda bile rahatsızlık uyandırsa da herkes sessizliğe bürünmüş durumda.

İmamların tesir alanını belirleme üzere bir misyonu olması beklenen bu tüzük büsbütün farklı alanlara kaymış durumda. İbadethanelerde siyasi telaffuz yasağı üzere mevzuları ele alması beklenirken büsbütün tüm Müslümanlara yönelik “hazır niyet kılavuzu” formunda özgürlüğü kısıtlayıcı bir tüzük ortaya çıktı. Mesela tüzüğe nazaran “Devlet İslamofobisi” terimini kullanmak yasaklanacak.

Macron’un ısrarlarla istediği tüzüğe nazaran buna uymayan imamlar vazifeden alınacak. 18 Kasım’da yeniden Macron bu kontrattan bahsederken amacında Siyasal İslam ve dış müdahaleler vardı.

Sonuç olarak ortaya çıkan tablo hükümetin talepleri ile birebir örtüşüyor. 8 Aralık’ta yazılan ve basına sızan birinci versiyonda tüzüğün ismi «Fransa’daki Müslümanların prensipleri» ismi altında idi, yani imamların tesir alanından çok tüm Müslümanların niyetini kısıtlayıcı bir durum ortaya çıkıyordu.

Tüm mescitleri ilgilendirecek

Öte yandan CFCM’nin liderinin kendi görevlilerine gönderdiği bir mailinde şu cümleler yer alıyordu: «Cumhurbaşkanı tarafından istenen tüzük yalnızca oluşturulacak Ulusal İmamlar Kurulu (CNI) üyelerini ilgilendirmiyor, ayrıyeten tüzüğü kabul eden yahut etmeyen başka tüm federasyonları da ilgilendiriyor».

Lakin yansılardan korkulduğu için «CNI imamların tüzüğü» olarak değiştirildi. Her istikametiyle devletin laiklik anlayışına ve siyasetine uyumlu olması dikkat çekiyor.

Mediapart’ın edindiği bilgiye nazaran tüzükte her türlü maddelere uyulması gerektiği daveti yapılırken, imamların vazifesi ile ne alakası varsa Marlene Schiappa üzere bakanların savunduğu “kadınların sünnet edilmesi, zorlama evlilikler ve bekaret belgesi” bahislerine atıfta bulunuluyor.

Yani burada güya Müslümanlar zorba ve bu resmi bir biçimde kayıtlara geçirilmiş oluyor.

Ayrıyeten mescitlerin dış ülkelerden yardım alması ile ilgili mevzuların yanı sıra özel bir paragraf da “devlet hizmetlerinin tarafsız” olmasına farklı bir ehemmiyet verilmiş. Buradan kasıt ise daha evvel yazdığım üzere “ayrılıkçı yasa da yer alan başörtülü bir anne okul seyahatine bile katılmamasına” imamlar onay vermiş olacak.

Dış müdahaleden kasıt ise artık mescitler Türkiye’den ya da Almanya “genel merkezden” yönetilemeyecek. Dışarıdan da para almak zorlaştırılacak ki finansal özgürlük olmasın. Mescitlerin bakkalları da, çay ocakları da sıkı bir kontrole girecek.

Tüzükte kimi cümleler şunlar: “Siyasi sistem, dini nizamdan ayrıdır”, “İbadet yerlerinin siyasi bildiriler vermesini ya da dünyanın öteki yerlerinde olan problemlerini ithal etmesine karşıyız.”

İşte burası çok can alıcı bir nokta. Daha evvel de belirttiğim üzere siyasi tutumdan kasıt asla şu partiyi bu partiyi destekleme değil. Müslümanları ister ilgilendirsin ister ilgilendirmesin hiçbir hususta açıklama yapamayacak. Örneğin başörtüsü yasağına karşı olamayacak. Hükümetin aldığı kararları harfiyen yerine getirecek. Yarın bayan imam olacak dense itiraz hakkı olmayacak. Hatta bir Türk siyasetçinin camiyi ziyareti bile “dış müdahale” olarak algılanacak.

Cuma günü hutbede Filistin için dua etmek “dış ülkelerdeki meseleleri ithal etmeyeceğim” hususuna zıt düşmüş olacak. Artık Arakanlılar, Uygurlar, Keşmir vs.. Müslümanların kanayan yarası olamayacak.  

Daha felaketi ise tüzüğün birinci versiyonunda “devlet islamofobisi” kullanılması “propaganda ve palavra bilgiler” başlığı altında yasaklanıyordu: “Fransa’daki Müslümanlara zulmedildiğini tez eden karalayıcı kampanyaları şiddetle reddediyoruz. […] Mağduriyet tavrı nefreti kovmaz, yalnızca onu beslemeye yardımcı olur”.

Motamot bunu söyleteceklerdi imamlara. Fransa birçok sefer Milletlerarası İnsan Hakları örgütü tarafından suçlanmış iken bunun olmadığını sav etmek başta Müslümanlar olmak üzere tüm Fransızlara bir ihanettir. Yarın çok sağcı bir hükümet geldiğinde hükümetin hiçbir kararını eleştirmeye cürret bile edemeyeceksiniz. Bilhassa ırkçıların “amma da mağdur edebiyatı oynuyorsunuz” telaffuzlarını imamlara da söyletmeleri ne acı değil mi?

Lakin bu versiyon CFCM içinde çok büyük tartışmalara neden olunca “islamofobi” sözünü kaldırıp yerine “devlet ırkçılığı” olmadığı yazılmış. Lakin söz oyunu yapılsa da metnin mantığında hiçbir değişiklik yok. Böylelikle değişen metin şu hali almış: “Tüm kalbimizle tekrar onaylıyoruz ki kelamda “devlet ırkçılığı” suçlaması Fransa’da hiçbir gerçeği yansıtmıyor.” Yani açık açık bugün ya da ilerideki hükümetlerin alacağı kararlar eleştirilemeyecek. Bu kararlar da haşa “Allah yok Cumhuriyet var” diye mescitlerin kapısına asacak olsanız bile!

Bu türlü bir cümleyi Kuzey Kore’de bile dayatamazlar fakat Fransa’da imamlar eli ile yapıyorlar. Sonuçta sivil toplum kuruluşlarının fikir özgürlüğü vardır. Hükümetin uygulamalarını ırkçı ve islamofobi bulması en doğal haklarıdır. Fransa böylelikle fikir özgürlüğüne bile müdahale etmektedir. İstedikleri biz “Müslümanları değil teröristleri amaç alıyoruz” algısını oluşturmak bunun için de “içeriden” dayanağa muhtaçlıkları var.

Siyasal İslam ile uğraş

Son yıllarda Müslümanlara karşı savaşın öbür ismi siyasal İslam ile çabadır. Güya siyaset yapmak kabahatmiş üzere ya da Müslüman olmak siyasete mahzur üzere algı üretiyorlar. Bir taraftan terör ile gayret ettiklerini savunurken öbür taraftan Müslümanlara hareket alanı bırakmıyorlar. Kendilerini söz edilebilecek en ufak bir platforma müsaade vermiyorlar. Bu nedenle bu tüzük de “siyasi İslam” ile çabayı ana kapsama almış durumda. Bu manada 23 Aralık’ta bakana sunulacak tüzükte tam neyi söz ettiği bilinmeyen “ayrılıkçılık” ile gayret vurgusu da yapılıyor. Müslüman olmanın bir nevi “ayrılıkçı” olmak olduğunu mu anlatmaya çalışıyorlar?

Yeniden Mediapart’a konuşan CFCM’den bir imam, “tüzüğün hükümet tarafından şuurlu bir halde ağır kaideler içerdiğini ve böylelikle kimi federasyonların kabul etmeyeceğini varsayarak onları dışlamak için fırsat kollayacağını” savunuyor.

Birebir halde 18 Kasım’da Macron üstüne basa basa “İmzalayanlar ve imzalamayanlar olacak. Gerekli sonuçları çıkartacağız. Ya Cumhuriyet ile birliktesiniz ya da değilsiniz” diye tehdit emişti.

Her vakit birlik beraberlikten bahsederiz ancak bir türlü olmaz. Neden olmadığını da gösteren şu olay insanı kahretmesin de ne yapsın?

“Halbuki 18 Aralıktaki toplantının gündeminde bu türlü bir tüzük kelam konusu bile değildi” diyen bir cami yöneticisi bu fikrin Paris Büyük Camiisi lideri tarafından önerildiğini ve Macron tarafından kabul görüldüğünü anlatıyor. Yani tokmağı verip başımıza vur diyen tekrar bir Müslüman.

Lakin işin enteresan tarafı birinci baştaki fikir her federasyonun kendi tüzüğünü hazırlaması ve sonra da ortak bir sentez çıkarması imiş. Ancak garip olan Paris Camiisi hiçbir vakit bir tüzük hazırlamamış ya da hazırladığını göstermiyor. 

Zira Paris Büyük Mescidi yeni rektörü Chemseddin Hafiz, İçişleri Bakanı Darmanin ile direkt bu sıkıntıyı şahsen yönetiyor ve içeriğini hiç kimse anlatmıyor.

Bu Cezayirli Avukat Sarkozy’e yakın bir kişi. Hatta ocak ayında vazifeye gelince Müslümanlar reaksiyon göstermiş lakin yakınları onu ziyarete gelen Sarkozy ile fotoğraflarını paylaşıp gözdağı verince “büyük yerlerden destekleniyor mesajını” vererek gözdağı vermişler. Şu anda Macron’un da en büyük danışmanı Sarkozy olduğuna, Darmanin ise Sarkozy’nın manevi evladı üzere oluğuna nazaran varın siz planı canlandırmaya çalışın. Benim endişem sanki federasyonlara farklı kelamlar söyleyip çok farklı bir tüzük mü kabul ettirecekler. Yoksa aklı başında hiçbir Müslüman bu türlü bir tüzüğe imza atamaz. Atarsa da büyük vebal içindedir. 

Chemseddin Hafiz zati iktidarın dayattığı ne varsa desteklemek için can atıyor. Lakin kendisinin Cezayir’e bağlı olması ve Cezayir tarafından finanse edilen caminin lideri olması farklı bir güldürü.

Şu anda hükümet olayı çok abarttığının farkında. Fakat Müslümanların sessizliği onları cesaretlendiriyor. Ne garip ki daima basına açıklama yapmayı seven İçişleri Bakanı bu suçlamalar karşısında sessiz ve basına bilgi vermiyor. Tıpkı HAFIZ Chemseddine üzere o da basına açıklama yapmayacağını söylüyor. CFCM lideri ise basından köşe bucak kaçıyor.

Kapatılma korkusu

Hatırlayacağınız üzere geçtiğimiz aylarda evvel Barakacity daha sonra da İslamofobi ile uğraş eden CCIF derneğinin kapatılmasından sonra Müslümanları ölümcül bir sessizlik aldı. Cami federasyonları dehşetle donmuş durumda ve birebir bahtı paylaşmak istemiyorlar. Fakat bu mukadderatı paylaşmayacaklarını kim garanti edebilir ki? Bugün olmazsa yarın?  

Bize umut veren gelişmeler de var elbette. CFCM’ye üye federasyonların sessizliğine reaksiyon olarak birtakım bağımsız mescitlerden bir kollektif oluşmuş ve direnişe geçmişler. Şimdilik kaç cami var ve ne yapıyorlar pek bilgi alamadım. Lakin sayılarının çoğalması için gereken yapılmalı. Ne DİYANET ne ULUSAL GÖRÜŞ ne de FEDERASYON bu ihanette yer almamalı. Bugün kapatılma korkusu yarın onları koruyacak manasına gelmez.

Basına konuşan bir yetkili aslında olayı pek hoş açıklamış. Bence bu mevzular üzerinden gidilmeli ve reaksiyon gösterilmeli.  

“Hükümet İslam’ın siyasete karıştığını savunuyor fakat kendisi açık bir formda İslam’a karışıyor” diyen bir imam “Macron’un CFCM üzerinde baskı kurarak İslam’ı şekillendirmek istiyor” diyor. Ayrıyeten bu olayın benzerinin Sarkozy devrinde okullarda başörtüsü yasağı konusunda yapıldığını hatırlatıyor ve o periyotta Sarkozy yeni kurulan CFCM’nin takviyesi haricinde El EZHER’i ziyaret edip bu bahiste fetva vermelerini istemiş ve onay almıştı.

Aslında tüm problem Macron bu mevzuda ne kadar ileri gidecek? Macron’u hangi ülkeler takip edecek? Fırtına geçtikten sonra rahatız diyen federasyonlar kasırgalara hazır olmak zorunda.”