☰
✕

Dünyanın Dört Bir Yanından Farklı Ebeveynlik Usulleri: Amerikalılar Muvaffakiyet Saplantılı, Fransızlar Özgürlükçü, İsveçliler Demokratik

Abone Ol

Anne-baba olmak konusunda tek bir hakikat olmadığını kanıtlayan, dünyanın dört bir yanından farklı ebeveynlik biçimlerini sizler için derledik!
Her şeyden evvel çocuklarını dinleyen ve onlarla konuşan Fransızlar, bebeklerini dünyadan habersiz yetiştirmiyor; onların öğrenebilen ve hissettiklerini anlatabilen gerçekçi varlıklar olduklarını düşünüyorlar. Bebekleri doğduktan sonra bir yıl fiyatlı müsaade hakkına sahip olan Norveçliler, en soğuk kış günlerde bile çocuklarını dışarı çıkarıyorlar, bilhassa pusette uyumalarını sağlıyorlar.

Norveçli çocuklar bu sayede açık havada büyüyorlar. Ayrıyeten, çocukların çok büyük bir kısmı bir yaşından itibaren devletin sağladığı kreşlere devam etmesini istiyorlar.

Bağımsızlık hissini geliştirmeye odaklanan Japonlar, çocuklarının yalnız başına metroya binmelerine ya da kalabalık caddelerde yürümelerine müsaade veriyorlar.

Metroyla okula gitmekten yürüyerek sinemaya gitmeye kadar Japon çocukları pek çok şeyi erken yaşta kendi başlarına yapıyorlar.

Çocuk haklarını ön planda tutan İsveçliler, çocukları istedikleri takdirde birlikte uyuyorlar.

Her ne kadar bize çok uzak bir kavram üzere görünse de, çocuğu istediği takdirde birlikte uyumayan ebeveyn ihmalkar olarak görülüyor.

Bebeklerini kucaklarından indirmeyen ve fizikî olarak daima bağlantı halinde olan Koreliler, ikinci aydan itibaren bebeklerine İngilizce öğretmeye çalışıyorlar.

Akademik eğitime kıymet veren Koreli anneler bebeklerine İngilizce kayıtlar dinletiyorlar.

Muvaffakiyete saplantısı olan Amerikalılar, çocuklarının potansiyelini azamiye çıkarabilmek için çok fazla baskı uyguluyorlar.

Bilhassa çocuklarının yeteneklerinin üzerine giden Amerikalı anne ve babalar, başarısız olmaktan korkuyorlar.

Çocuklarını zorlamamayı tercih eden Hollandalılar, nizamlı uyku ve yemeği ön planda tutuyorlar.

Okula gitmeden evvel çocuklarının okuma-yazma öğrenmesini istemeyen ve bunun mutsuz edeceğini düşünen Hollandalı anne ve babalar için çocuğun günlük rutini daha değerli...

Çocuklarıyla daha fazla vakit geçirmek isteyen İspanyollar, onları tüm dünyadaki kanının tersine geç yatırıyorlar.

Çocuklarının toplumsal istikametten güçlü olmasını istedikleri için birlikte vakit geçirmeye çok değer veriyorlar.

Avrupa kültürünün tesirinde ağır olarak kalan Arjantinliler, çocuklarıyla birlikte yemeğe oturmaya ve bir arada yemek yemeye çok değer veriyorlar.

O denli ki, bunun için uyku saatini bile önemsemiyorlar. Herkesin bir ortada olduğu uzun akşam yemekleriyle çocuklarına ailenin kıymetini öğretiyorlar.

Farklı öğrenme metotları deneyen Vietnamlılar, çocuklarına tuvalet eğitimini ıslık sesiyle veriyorlar.

"Nasıl?" dediğinizi duyar üzereyiz. Pavlov'un yaptığı deneyi hatırlarsınız, tek fark burada anne-babalar ve tuvalet alıştırması olmayan bebekler var. Bebeğinin çiş yapacağını fark eden anne-baba ıslık çalıyor ve kısa mühlet sonra bebek bu sesle çiş yapması gerektiğini anlıyor. Ya...

Bebeklerine "Patron sensin" bildirisini vermeyi istemeyen Kenyalılar, onların mızıldanmalarına aldırmıyorlar ve bu anlarda göz teması kurmaktan kaçınıyorlar.

Her yere birlikte götürdükleri bebeklerinin dikkat çekmek gayesiyle yaptıkları mızıldanmalara aldırmıyorlar anlayacağınız...